ฉันไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทำไมนะใจฉันมันหวั่นไหว
เวลาที่เธอเข้ามาพูดจาทักทาย
เธอช่างสวยงดงามกว่าใคร จนใจฉันเองไม่อาจทนไหว
ไม่เคยจะเจอกับใครที่ดีเหมือนเธอ
ทำฉันให้ลืมหมดทุกๆ สิ่ง ไม่รู้ว่าเรื่องจริงหรือฝันไป
หากเป็นแค่เพียงความฝัน ก็อยากจะนอนไม่ตื่น
ก็มันคิดถึง คิดถึงเพียงเธอทุกลมหายใจ
ทุกช่วงเวลาที่มี จะตื่นจะฝันคิดถึงเธอ
ไม่รู้ว่าเธอจะเหงาจะคิดเหมือนกันหรือเปล่า
เมื่อแสงดวงดาวแพรวพราวส่อง
ฉันเฝ้าละเมอพร่ำเพ้อ เพราะคิดถึงเธอ
รู้บ้างไหมว่ามันสุขใจ เวลาที่ฉันได้มองเธอยิ้ม
พยายามจะคุยจะทำให้เธอหันมา
ให้เธอรู้เรื่องราวข้างใน ที่ฉันไม่เคยได้บอกให้รู้
ว่าใจของฉันมันรักมันเป็นของเธอ
และเธอเองก็คงรอเหมือนกัน ให้ฉันนั้นได้บอกความข้างใน
แต่ก็ทำได้เพียงแค่คิดและจินตนาการ อยู่ทุกๆ วัน
ก็มันคิดถึง คิดถึงเพียงเธอทุกลมหายใจ
ทุกช่วงเวลาที่มี จะตื่นจะฝันคิดถึงเธอ
ไม่รู้ว่าเธอจะเหงาจะคิดเหมือนกันหรือเปล่า
เมื่อแสงดวงดาวแพรวพราวส่อง ฉันเฝ้าละเมอพร่ำเพ้อ
คิดถึง คิดถึงเพียงเธอทุกลมหายใจ
ทุกช่วงเวลาที่มี จะตื่นจะฝันคิดถึงเธอ
ไม่รู้ว่าเธอจะเหงาจะคิดเหมือนกันหรือเปล่า
เมื่อแสงดวงดาวแพรวพราวส่อง ฉันเฝ้าละเมอพร่ำเพ้อ
เพราะคิดถึงเธอ ฉันคิดถึงเธอ